կյանք կյանքի դիմաց

Կյանք կյանքի դիմաց

Դեպքը տեղի է ունեցել 15 տարի առաջ Գյումրիում՝ Սամվել Հարությունյանի ընտանիքում, դեռ այն ժամանակ, երբ նրանք ապրում էին տնակում: Ինչպես ամեն օր, այդ օրը նա շուտ արթնացավ աշխատանքի գնալու թողնելով տանը իր երիտասարդ կնոջը և երկու երեխաներին մեկը երեք տարեկան, մյուսը նորածին: Սամվել Հարությունյանը վաճառական էր: Ծանր աշխատանքից հետո նա երթուղայինով գնում է տուն, բաըց այս անմգամ.

  -Մինչև իմ բարձրանալը երթուղային այնտեղից իջնում էր մի 7-8 տարեկան դպրոցական ,սպասելով իր մանրին նա չէր նկատել, որ իր վրա սլանում էր մեկ այլ ուրիշ մեքենա: Նկատելով այդ ամենը ես բղավեցի բայց նկատեցի, որ ուշ էր և թռա երթուղայինի մեջ ներս քաշելով այդ երեխային:

Հենց այդ օրը երբ նա վերադարձավ տուն տեսավ կնոջը խոնհարված սրբապատկերների առաջ, դողացող ձեռքերով աղոթելիս, անհամբեր մոտեցավ և հարցրեց թե ինչ է պատահել և կինը շրջվավ ու արցունքոտ աչքերով սկսեց պատմել

 -ժամը վեցն էր երբ երեխային պարկեցրի քնելու, իսկ ես ինքս գնացի մի քիչ հանգստանալու, տաս րոպե անց լսեցի ինչ-որ ապակու կոտրվելու ձայն, վազեցի երեխայի մոտ, հայելին, որ կախված էր նրա մահճակալի վերևում ընկել էր երեխայի վրա ու բաժանվել էր հազարավոր մասերի:

  Երեխային ոչինչ չէր պատահել, նույնիսկ ոչ մի քերծվացք և հենց այդ պահին հայրը հիշեց, որ հենց մոտավոր այդ նույն ժամին նա փրկել էր ուրիշի երեխային, երբ այդ նույն ժամանակ հրաշքով փրկվեց իր երեխան: Փաստորեն կյանք, կյանքի դիմաց: Եվ իր պատմության վերջում Սամվելը նշեց.

 -Անցել է 15 տարի բայց ես երբեք չեմ մոռան այս պատմությունը, որ ավարտվեց հրաշքով և ես ինքս ժամանակին չհավատալով հրաշքների այսօր հավատում եմ դրան, ավելի քան երբեք: